صاحب خانه

درست و نادرست علی مطهری!

تلفیق حق و باطل؛ تاکتیک علی مطهری در بیان ادعاهای اشتباه

نگاهی دیگر به اظهارات گذشته علی مطهری در موقعیت های گوناگون (مانند نطق میان دستور وی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی پیرامون آزادی میر حسین و کروبی)، نکته ای ظریف را در روش مطهری در بیان سخنانش قابل توجه می سازد و آن تلاش وی برای نشان دادن چهره ای منطقی و آزاد اندیش از خود در مجامع سیاسی و افکار عمومی است.

به عنوان مثال، علی مطهری در سخنان روز یکشنبه (21 دی) خود در مجلس و قبل از بیان موضوع رفع حصر میر حسین و کروبی، به موارد دیگری اشاره کرد که به نظر صحبت هایی منطقی و معقول بود. شنیدن این موضوعات از مطهری که عمدتا حول محور انتقاد از برخی تصمیمات و عملکردهای مجموعه دولت است تا حدودی دور از انتظار بود. 

گفت و گو از باب منطق معقول همیشه امری نتیجه بخش بوده است و چنان چه در یک گفت و گو دو نفر اهل منطق باشند و منطق معقول یکسانی نیز داشته باشند، گفت و گو در بین آن ها در کوتاه ترین زمان به نتیجه می رسد و کم ترین بگو مگویی بین آن ها رخ نخواهد داد. مگر آن که یک طرف بخواهد با روش هایی فریبکارانه از منطق های معقول استفاده سوء کند و حرف نادرست خود را با ظاهری منطقی بر کرسی بنشاند.

از این جهت، با در نظر گرفتن معیار منطق معقول، سخنان انتقادی علی مطهری در مجلس پیرامون عملکرد صدا وسیما در ایام جشن میلاد پیامبر اکرم (ص)، لزوم وحدت عینی در متن جامعه، برداشت دولت از صندوق توسعه ملی، صدور مجوز پرواز هواپیمای شرکت صهیونیستی بر فراز ایران از سوی وزارت راه، تمجید از جشواره مردمی فیلم عمار، اعتراض به وضعیت عفاف و حجاب در ایران و وضعیت نامطلوب فرهنگ عمومی در جامعه مطالباتی منطقی به نظر می رسند. اما آوردن مطالبه ای غیر منطقی (رفع حصر) در ادامه این همه صحبت منطقی استفاده از تاکتیکی قدیمی تلفیق حق و باطل است که در آن یک نفر برای بیان ادعای اشتباه خود از اهرم حق استفاده می کند و یک حرف نا حق را هم در بین آن جا می دهد.

استفاده از این تاکتیک باعث می شود مخاطب تحلیل گر، قادر نباشد به روشنی حرف نا درست را بین آن همه مطالبه منطقی و درست تشخیص دهد و اگر هم تشخیص داد، مشاهده چندین برابری سخنان درست در مقابل یک سخن نادرست، جرات موضع گیری در مقابل نا حق را از او می گیرد.

با این اوصاف، اثبات نادرست بودن مطالبه رفع حصر و ادعای غیر قانونی بودن حصر میر حسین و کروبی امری است که بارها به آن پرداخته شده است و پاسخ های منطقی و قانونی به آن داده شده است و نادرست بودن آن امری بدیهی و واضح است؛ (اینجا را بخوانید) اما آن چه جای دقت نظر دارد این است که روش تلفیق حق و باطل برای بیان ادعاهای اشتباه روشی غیر منصفانه و مصداق استفاده ابزاری از حس حقیقت جوی مردم در جهت منافع حزبی و گروهی است و لازم است وکلای ملت در مجلس در بیان ادعاهای خود مرز حقیقی حق و باطل را رعایت کنند و این جسارت را در خود داشته باشند که در قبال قانون و مجریان آن به دور از منفعت طلبی های شخصی و انتقام گیری های سیاسی از اشخاص و گروه های دیگر، سر تعظیم فرود آورند و مهره بازی عده ای قانون گریز خارج از میدان نشوند/.