صاحب خانه

یادداشت ها و دست نوشته های مهدی عابدی

صاحب خانه

یادداشت ها و دست نوشته های مهدی عابدی

صاحب خانه

۳ مطلب با موضوع «یادداشت» ثبت شده است

جمعه, ۲۴ شهریور ۱۴۰۲، ۱۰:۱۵ ق.ظ

بفرمایید اسکان رایگان!

 

اگر مدیریت حرم امام رضا علیه السلام بر اساس تفکر و نوع نگاه ۲۰ سال پیش بود، حتی یک درصد هم امکان نداشت چنین حرکتی در حرم امام رضا رقم بخورد: فرش کردن پارکینگ های حرم برای استراحت زائران!
البته که خادم های حرم امام رضا همیشه در برخورد و رفتار بهترین بوده اند و زحمت های زیادی هم می کشند؛ روی حرفم با خادمان عزیز حرم نیست؛ حرفم راجع به نوع نگاه به روش مدیریت حرم مطهر و فرهنگ حاکم بر آنجا بود که البته به لطف خدا این نوع نگاه تغییر کرده و فرهنگ جدیدی با شاخص های بهتر حاکم شده است. آنهایی که سن و سالشان بیشتری دارند یادشان هست؛ قدیم تر ها امکان نداشت در محدوده حرم حتی در دورافتاده ترین و کورترین نقاط بتوانی حتی برای ۵ دقیقه چشم روی چشم بگذاری و استراحت کنی! حتی اگر به حالت سجده بروی تا خادمان را گول بزنی که مثلا در حال نیایش هستم، به ثانیه متوجه می شدند و با پشمالوهایشان به جانت می افتادند و تا مطمئن نمی شدند مثل بچه آدم بیدار و هوشیار نشسته ای رهایت نمی کردند؛ این که حالا خسته راهی و تازه از راه به حرم رسیده ای یا مسافرخانه گیرت نیامده یا میخواهی چند دقیقه چرتی بزنی تا سرحال تر شوی و بروی زیارت به خودت مربوط بود نه خادمان حرم!
یادم هست در اطراف ضریح مطهر بین زن و مرد ها یک شیشه شفاف بود؛ یعنی زن هایی که با آن حالت فشردگی جمعیت میخواستند خودشان را به ضریح مطهر برسانند و در این فشار جمعیت ممکن بود چادر یا روسریشان عقب جلو برود، از پشت شیشه مثل یک تلویزیون ۸۰ اینچ کاملا واضح و پیدا بود. معمولا از قسمت مردها کسی زل نمی زد اما صحنه جالبی هم نبود. همه به این کار معترض بودند و گلایه خود را به سمع خادمان اطراف ضریح می رساندند؛ اما تنها جواب غیر قانع کننده ای که می گرفتند این بود که اگر شیشه ها مات شود زن ها دیگر حجاب رعایت نمی کنند و غیر قابل کنترل می شوند. زیاد دلیل قانع کننده ای نبود. بعد از مرحوم واعظ طبسی، از اولین اقدامات تولیت جدید آستان قدس مات کردن این شیشه بود و همچنان بعد از سالها مات است. این هم نمونه دوم!
گوشه کنار حرم اتاق هایی هست که مراسم روضه و زیارت عاشورا هفتگی ویژه یک گروه خاص از خادمان برگزار می کنند؛ مثلا محفل کفشدار ها یا فراش ها! بعضی زائرین که از این اتاق ها و محافل مطلع باشند میروند و در آن ها شرکت می کنند. یک سالی که به مشهد مشرف شدم با یکی از همسفری هایم که آمار همه اینها را داشت به یکی از این محفل ها رفتیم. در یکی از راهرو های منتهی به حرم یک درب چوبی بود که دوشنبه شب ها راس ساعت ۸ شب باز می شد و در حد ۱۵ الی ۲۰ زائر وارد می شدند و درب بسته می شد. اتاقی که روضه در آن برپا بود محل دنجی داشت. طبقه دوم‌ بود و از پنجره ای که داشت می شد گنبد مطهر را به وضوح از نزدیک دید. آخر مراسم که اول تا‌ آخرش نیم ساعت نمی شد، با چایی خوشرنگ و عطر از زائران و خادمان پذیرایی می شد. اما علاوه بر همه اینها من این محفل را خیلی دوست داشتم چون می‌توانستم گنبد را از نزدیک ببینم. اما نمی دانم چرا برای همان پنجره که گنبد از آن پیدا بود یک پرده ضخیم و محکم نصب کرده بودند ک حتی یک روزنه نور هم‌ نتواند از آن عبور کند. یک بار هم که خواستم پرده را کمی کنار بزنم تا گنبد پیدا شود مسئول آنجا که یک فرد مسن بود با چنان تشری مانع این کار شد که کلا منصرف شدم. فکر کنم فکر می کرد گنبد امام رضا ملک‌ شخصی خادمان است یا مثلا ما نگاهش کنیم کمش می آید. دیگر هم قسمت نشد آن جا بروم!

روش توزیع غذای مهمانسرای حضرت، محل ساخت سرویس های بهداشتی که جوری شده بود که از مسجد گوهرشاد تا نزدیک ترین سرویس بهداشتی حداقل 10 دقیقه پیاده روی بود و اگر بچه یا سالمندی نیاز به قضای حاجت پیدا می کرد باید تا سرویس ها با سرعت نور می دوید، پذیرایی ای که از زائران به غیر از آب سقاخانه ها چیز دیگری نبود و الان چایخانه های حضرتی راه انداخته اند که خیلی هم موثر و مفید بوده و 10 ها موارد دیگر که خود شما می توانید مثال بزنید مواردی هستند که در این 10 سال گذشته در مدیریت آستان قدس دچار تغییر و تحول شده اند. در دوران گذشته یک نگاه انحصارگرایانه وجود داشت که می گفت همه تحرکات و رویدادهایی که در هر زمینه ای در حرم مطهر اتفاق می افتد باید در مدیریت و کنترل آستان قدس باشد. این که زائر جای خوب ندارد یا غذا برای خوردن ندارد مربوط به بیرون از حرم مطهر است و ربطی به آستان قدس ندارد؛ اما هر اتفاقی که قرار است بیفتد باید با تایید و کنترل آستان باشد. این نوع نگاه دقیقا مخالف نوع نگاه مدیران عتبات مقدس کشور عراق و البته فرهنگ مردم آنجاست؛ آن جا اکثر موارد با استفاده از ظرفیت های مردمی مدیریت می شود و کسی نمی گوید هر اتفاقی قرار است بیفتد باید با من هماهنگ شوید. نمونه بارز آن اربعین است که وظیفه سنگین پذیرایی و اسکان بیش از 20 میلیون زائر در مدت 20 روز را ظرفیت های مردمی و موکب ها انجام می دهند. البته این نگاه انحصارگرایانه همچنان تا حدودی بر مدیریت آستان قدس حاکم است. اما اگر بخواهیم با گذشته مقایسه کنیم تغییرات و تحولات زیادی اتفاق افتاده است. همچنان تا رسیدن به نقطه مطلوب و به فعلیت رساندن ظرفیت های مردمی در مدیریت کلان و مستمر آستان قدس رضوی فاصله زیادی هست.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ شهریور ۰۲ ، ۱۰:۱۵
مهدی عابدی
دوشنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۹۹، ۱۲:۵۸ ب.ظ

یادداشت/ پایتخت «جان» ندارد!!

 

یادداشت/ پایتخت «جان» ندارد!!

 

🔴 یادداشت/ هر فیلم و سریال علاوه بر همه موارد فنی نظیر کارگردانی، جلوه های ویژه صوتی و بصری، مدل فیلمبرداری، نوع تدوین و صداگذاری، موسیقی متن، بازیگران و دکور و گریم، یک "جان" دارد؛ جانِ هر فیلم و سریال داستان آن است. داستان توسط فیلمنامه نویس خلق می شود و توسط کارگردان و همه عوامل فنی روبروی دوربین به نمایش در می آید. نویسنده فیلمنامه است که تعیین می کند قرار است در این دو ساعت فیلم سینمایی یا ۲۰ قسمت سریال تلویزیونی، چه شخصیت هایی با چه ویژگی هایی حضور داشته باشند، مسئله اصلی فیلم‌ چه باشد، مواجهه شخصیت های فیلم یا سریال با این مسئله چگونه است و قرار است در مسیر مواجهه شخصیت ها با این مسئله چه کشمکش هایی رخ دهد.
هر چقدر مسئله انتخاب شده جذاب تر باشد و ابتدای داستان تعلیق قابل توجهی برای مخاطب ایجاد کند، میزان علاقه مخاطب به پیگیری فیلم بیشتر است. البته باید تعلیق داستان همان قسمت اول سریال یا یک‌ ربع اول فیلم سینمایی ایجاد شود؛ اگر مخاطب نفهمد که قرار است برای فهمیدن چه موضوعی یا حل چه مسئله ای،‌ تماشای فیلم و سریال را ادامه دهد دیر یا زود عطای فیلم دیدن را با لقایش می بخشد و آن را رها می کند. البته کشمکش های مختلف در طول روایت اصلی داستان به هر چه جذاب تر شدن اثر کمک خواهد کرد؛ کشمکش های تو در تو و پیچیده ذهن مخاطب را درگیر می کند و مانع بی خیال شدنش از تماشای اثر می شود. سایر جذابیت ها نظیر بازیگران، جلوه های صوتی و بصری و موسیقی های به کار رفته در فیلم نیز در قدم بعدی بر جذابیت اثر می افزاید.

اما پایتخت...
پایتخت ۶ یک اثر جذاب است و توانسته مخاطب زیادی را برای خود پیدا کند. جذابیت های مخاطب نه برای داشتن یک طرح یا داستان قوی است؛ بلکه جذابیت های آن به خاطر لهجه شیرین شمالی، دیالوگ های مملو از طنز، صحنه های سرسبز از کوه و جنگل و دشت های شمال، بازیگرهای تقریبا حرفه ای و مشهور و کشمکش های عامه فهم و عامه پسند آن است. به زبان دیگر، چون همه اتفاقاتی که در طول سریال پایتخت برای خانواده "معمولی" اتفاق می افتد نزدیک به زندگی روزمره قاطبه مردم است و آن اتفاقات را از نزدیک لمس می کنندکنند.، نوعی حس "هم ذات پنداری" در مخاطب ایجاد می شود و او را برای دنبال کردن داستان "نقی" پای تلویزیون میخکوب می کند. اما مخاطب نمی داند باید دنبال چه چیزی باشد؟ یک قسمت بر سر اعضای فروخته شده بدن‌ باباپنجعلی بحث است، یک قسمت نقی به مکه می رود، یک‌قسمت ارسطو مواد فروش می شود و یک‌ قسمت هم‌ بهبود قرار است زنده شود.

همه اینها کشمکش هایی هستند که در طول سریال تعریف شده‌اند و به خودی خود جذاب هستند؛ اما هیچ ارتباط سیستماتیک و حول یک محور اصلی با هم ندارند و یکی پس از دیگری می آیند و می روند. احتمالا تا قسمت آخر سریال، وضع به همین منوال باشد و آخر کار از هر که بپرسیم پایتخت۶ را در یک‌خط تعریف کنید خواهند گفت یک خانواده "معمولی" ایرانی که در مواجهه با مسائل گوناگون پشت سر هم هستند و به همدیگر کمک می کنند!! این نقض در فصل قبلی کمتر بود و داستان اصلی حول سفر به ترکیه و سوریه شکل گرفت. به هر حال، پایتخت۶ هم مثل هر اثر هنری دیگر هم نقطه قوت دارد هم نقطه ضعف! نقاط ضعف آن به حدی نیست که همه نقاط قوت را تحت الشعاع قرار دهد و بخواهیم کل اثر را نفس کنیم. این که اثری با درونمایه فرهنگ اصیل ایرانی با رگه هایی از هویت دینی و نمایشی از سبک زندگی مردم عزیز شمال کشور بتواند اینگونه بین مخاطب جا باز کند، ویژگی مثبتی است که هر اثری نمی تواند آن را به راحتی کسب کند. پایتخت۶ را باید با در نظر گرفتن همه نقاط قوت و ضعف آن و فارغ از تفکرات و گرایش های عوامل و بازیگران آن، در مجموع یک اثر هنری موفق به حساب آورد.
 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ فروردين ۹۹ ، ۱۲:۵۸
مهدی عابدی
دوشنبه, ۵ اسفند ۱۳۹۸، ۰۱:۱۶ ق.ظ

یادداشت/خوش و ناخوش انتخابات یازدهم مجلس

یادداشت/ خوش و ناخوش انتخابات یازدهم مجلس

 

🔴 یادداشت/ یازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی پایان یافت و نتیجه در همه استان ها معلوم شد. این انتخابات هم مانند همه رویدادهای سیاسی اجتماعی دیگر، نکات و ویژگی های منحصر به خود را دارد که بعضی از آن ها به روی خوش ماجرا مربوط است و بعضی دیگر به روی ناخوش! جهت روشن تر شدن موضوع به چند نکته اشاره خواهم کرد؛


🔴 1- اولین نکته مشارکت کم آحاد مردم در انتخابات است. علت های مختلفی می تواند داشته باشد. شیوع ویروس کرونا، سقوط هواپیما، گران شدن بنزین، ناآرامی های آبان و ... همه عواملی هستند که تا حدی در کم رنگ شدن حضور مردم پای صندوق های رای تاثیر داشته است. اما توجه به دو نکته ضروریست؛ اول: علت اصلی حضور کمرنگ مردم پای صندوق ها، ناامیدی از عملکرد، کار آمدی و تاثیر گذاری مجلس در رفع مشکلات معیشتی است. دلیل آن هم عملکرد نه چندان مطلوب مجلس دهم در پیگیری مطالبات مردمی و رفع مشکلات است. (اضافه کنید به آن همه رانت خواری ها، لابی گری ها، پرداختن به امور غیر ضروری، فامیل بازی و فسادهای مالی را!) مردمی که هیچ بخاری از مجلس نمی بینند و آن را در راس امور نمی دانند انگیزه ای هم برای تعیین نماینده خود در آن مجلس ندارند. نکته دوم؛ این تصور که همه افرادی که پای صندوق نیامدند و رای ندادند ضد انقلاب و مخالف حکومت هستند پندار کاملا نادرستی است. البته شبکه ضد انقلاب و معاندین خارج نشین به دنبال القای همین انگاره هستند که هر کس رای نداده، ضد انقلاب و ضد دین و نامسلمان است (و متاسفانه این گزاره از زبان برخی افراد داخل نظام نیز شنیده می شود) در صورتی که بسیاری از افرادی که رای نمی دهند هر دلیلی داشته باشند آن، ضدیت و دشمنی با نظام و انقلاب و اسلام نیست.

 

🔴 2- نتیجه مطلوب حاصل شده و راه یافتن بیش از 200 نماینده انقلابی به مجلس، بیش از آنکه جای خوشحالی و جشن گرفتن باشد محل احساس سنگینی مسئولیت افتاده بر دوش این افراد است. این نمایندگان جریان انقلابی، از امروز وظیفه خطیری بر عهده دارند. عملکرد آن ها نمایش کارآمدی و اثربخشی جریان انقلاب اسلامی است. اگر خوب عمل کردند و حلال مشکلات شدند باعث سرافرازی انقلاب و اسلام می شوند و اگر از فردای تحلیف، مشغول باند بازی و منیت های تشکیلاتی و ثروت اندوزی و جاه طلبی و در بدترین حالت روزمرگی و تنبلی شدند باعث و بانی سرافکندگی جریان انقلابی و اسلامی خواهند شد. این نمایندگان نباید اجازه دهند مجلس یازدهم مجلسی شعار زده و سیاس زده باشد؛ باید مجلسی تشکیل دهند که هدف اول آن اصلاح وضعیت اقتصادی کشور و تقویت اقتصاد مقاومتی و تولید محور و رفع مشکلات معیشتی مردم باشد. مردم از شعار و وعده خسته شده اند و منتظر اقدام موثر هستند. ما معتقدیم این نمایندگان شیفته خدمت هستند و نه تشنه قدرت! شیفتگان خدمت دنبال منافع شخصی و گروهی و رانت خواری و منیت نخواهند بود! برای آن ها چیزی از رسیدگی به محرومان و مشتضعفان، فریاد کشیدن بر سر ظالمان و فاسدان، یقه دریدن برای عدالت و انصاف ورزیدن در مواجهه با دیگران مهمتر نخواهد بود. از خرداد 99، ثانیه به ثانیه مجلس یازدهم به پای انقلاب و اسلام نوشته خواهد شد و روا نیست این افراد بر اعتماد مردم به خودشان خیانت کنند و عملی جز بر اساس حجت شرعی و وظیفه دینی و انقلابی خود داشته باشند.

 

🔴 3- کارآمدی مجلس شورای اسلامی به سطح و نوع مطالبه گری مردم و رسانه ها از نمایندگان منتخب بستگی دارد. اگر همه کسانی که برای رای آوری نامزدهای مجلس در ستادهای تبلیغاتی مشغول فعالیت بودند در شنبه و شنبه های پس از انتخابات که فضای تبلیغات و انتخاب و ... تمام می شود کار خود را پایان یافته تلقی کنند، بزرگترین خیانت را در حق ملت و انقلاب کرده اند. مطالبه گری بدون اغماض و ملاحظه و مصلحت اندیشی از نمایندگان و پیگیری عمل به وعده هایی که نامزدها در روزهای قبل از انتخابات داده اند وظیفه آحاد مردم به خصوص رسانه ها و افراد مرتبط با نمایندگان است. نباید اجازه داد تنور مطالبه گری از نمایندگان و کشاندن آن ها به پای میز محاکمه افکار عمومی سرد شود. مردم باید این را حق مسلم خود بدانند که می توانند در هر زمان و مکان با وکلای خود در مجلس شورای اسلامی ارتباط داشته باشند و از آن ها رفع مشکلات اساسی و نظارت بر عملکرد دولت را پیگیری نمایند.

 

پایان/.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ اسفند ۹۸ ، ۰۱:۱۶
مهدی عابدی