صاحب خانه

افتخارم این است...

" امروز همه اش بغض بود. همه اش... نه، من این را نمیخواستم...

امروز در یک حیله کثیف، بسیج با شمایل پلیس ضدشورش وارد شده بود. اما منتظر نماندند تا مردم جمع شوند، بلکه همین که کسی میخواست وارد خیابان آزادی شود، با تعدادی بسیجی عجیب غریب مواجه می شد... اصلا اجازه نمیدادند یک نفر از عرض خیابان رد شود. بسیجی ها امروز با کاور کماندویی و باتوم و شنلگ و کابل و کلاه کاسکت و تفنگ گاز اشک آور... مجهز بودند. نتیجه این امر این بود که مردم محترم و عادی که میخواستند راهپیمایی آرام انجام دهند، برمی گشتند. اما ماجراجوها و اوباش منش ها، خیلی هم سرکیف شدند. همین که دم خیابان آزادی، جمعیت زیاد شد، و بسیج یا پلیس ضدشورش حمله کرد، اولین نفری که سنگ پرتاب کرد، بقیه هم کردند. و خیلی زود اوضاع متشنج شد."

تعجب نکنید...این متن و هزاران نوع دیگر از این شیوه متون شامل شعر و قصه و خاطره و ظرایف ادبی و مقاله و طنز و... مطالبی هستند که در گوشه و کنار بسیاری از وبلاگ های دنیای سایبری به چشم می خورند . وبلاگ هایی که شاید تعداد بسیاری از این ها فیلتر شده باشند و تعدادی هم از طعمه فیلتر شدن فرار کرده اند . موضوع حمله به جایگاه بسیج در نظام اسلامی موضوع جدید و تازه ای نیست که بخواهیم از این گونه اقدامات تعجب کنیم و از بدو تشکیل بسیج و تعارض اهداف و برنامه های بسیج با اغراض و منافع توده هایی خاص ، تخریب و حمله به جایگاه رفیع بسیج در انواع و اقسام اقدامات مانند برنامه های ماهواره ای و برخی نشریات و زیر سوال بردن فرهنگ بسیجی شروع شد . آنچه که جای بسی تامل و بررسی دارد شروع دور جدید اتهامات و تخریب ها علیه بسیج و بسیجی در اوضاع کنونی جامعه و به ویژه بعد از جریانات ۸ ماه دفاع مقدس در سال ۸۸ است . جریان معاند نظام اسلامی از بدو تشکیل نیروی عظیم بسیج در کشور متوجه جایگاه ضد استکباری بسیج در نظام اسلامی گردید و این را فهمیده بود که هر چه بنیان بسیج با توجه به شاخص های بسیجی موجود در کلام حضرت امام خمینی و تکمیل این شاخص ها در کلام رهبر عزیز انقلاب قوت بگیرد و تنومند شود چیزی جز به انزوا رفتن و ناکار آمدی جریان های استکباری را در پی نخواهد داشت . با برگزاری انتخابات دهم ریاست جمهوری و حماسه عظیم ملت ایران در ۲۲ خرداد ۸۸ و به دنبال آن ظهور فتنه ای پیچیده و طراحی شده در متن ملت ، این حضور با بصیرت و ولایت مدارانه بسیج و بسیجیان بود که باعث شد پرونده این فتنه از کف خیابان ها برچیده شود و نظم و آرامش را به متن ملت باز گرداند . هراسی که جریان مخالف از بسیج به خود گرفته بود در همان روز های قبل از انتخابات بروز کرد جایی که رقیب آرای باطله در مصاحبه خود بعد از ثبت نام به عنوان نامزد انتخابات در اظهاراتی بیان می کند که بسیج نباید وارد انتخابات بشود و بسیج یک سازمان صرفا نظامی است . "آمده‌ام برای انتخاباتی آزاد و بدون دخالت بسیج و نیروهای مسلح و یا نیروهای خودسر. "

آنچه که بعد از انتخابات ۲۲ خرداد دیدیم پیروزی جناح همسو با نظام اسلامی و به دنبال آن اردو کشی خیابانی طرفداران جناح شکست خورده و در پی آن به وجود آمدن میدانی غبار آلود برای سود جویی و سوء استفاده معاندان از فضای به وجود آمده . نقش آفرینی بسیج در این میدان به صورتی بود که با تمام توان خود وارد میدان شده و در راستای حفظ آرامش به مقابله با آشوبگران پرداخت . ماجرایی که شاید بدترین موج تبلیغاتی علیه بسیج و بسیجیان را به وجود آورد و باعث شد که زمینه مساعدی برای تخریب این مجموعه آماده شود . آنچه که در آن ایام اتفاق افتاد سرگذشتی بس طولانی و پر ماجرا دارد : از شروع به آشوب و تخریب اموال عمومی و آتش زدن اتوبوس و مسجد طرفداران جناح مقابل تا حضور بسیج در صحنه در گیری ها . از موتور های آتش گرفته و چشم های سنگ خورده و صور ت های زخمی بچه بسیجی ها تا چندین شهیدی که در این درگیری ها پریدند . البته در گیر و دار درگیری و زد و خورد مطمئنا افرادی از طرف مقابل نیز کتک خوردند یا زخمی شدند و یا احیانا چند نفر هم کشته شدند و ما منکر نیستیم ، ولی نکته ای که باید به آن توجه داشت و روی آن تامل کرد این است که ما شروع کننده نبودیم . ما ابتدا به خیابان نریختیم تا بچه های مردم را با چوب باتوم بزنیم . ما نیامدیم تا رهگذران بی گناه را کتک بزنیم . ما نیامدیم تا شیشه هایی را خرد کنیم و افرادی را دستگیر کنیم . البته برای ما حفظ آرامش و نظم و امنیت در جامعه مهم است و برای تامین آن اقدام میکنیم . البته ما نمی نشینیم و نگاه کنیم که عده ای امنیت را از جامعه سلب کنند و زندگی مردم را فلج کنند . البته ما نمی توانیم ببینیم عده ای به خیابان ها ریخته اند و به مقدساتی که در جامعه و در متن قانون است توهین می کنند آن هم از طرف کسانی که خود را طرفدار و پیرو قانون می دانند . البته که تحمل این ها بر بسیجی سید علی سخت است و محال . البته که در میدان درگیری و بزن بخور جنگ شهری ممکن است چند نفر به ناحق آسیب ببینند و زیان . ولی این خاصیت اوضاع فتنه و در هم پیچیدگی حق و باطل است . مطمئنا کسی راضی نیست که عده ای مردم بی گناه آسیب ببینند ولی چه کنیم که عده ای از همین مردم عادی حاضر نشدند صف خود را ز آشوبگران جدا کنند و جدا شوند . البته که ما دست روی دست نمی گذاریم . البته که ما راضی نیستیم در متن جامعه اسلامی هرج و مرج و بی نظمی پیش بیاید ولی وقتی عده ای خواستند و پیش آمد چه کنیم . البته که ما لباس شخصی هستیم...به این افتخار می کنیم که لباس شخصی هستیم و فرصت نشد تا لباس خود را عوض کنیم و در لباس خاکی حضور یابیم تا اگر قرار باشد خونی از ما ریخته شود به روی لباس خاکیمان بریزد . البته که افتخار می کنیم لباس شخصی هستیم چون بهنام محمدی هم در لباس شخصی خودش شهید شد...

حضرت آقا در سخنانی بعد ار انتخابات از جنگ نرم گفتند و ما را افسر جوان این جنگ خواندند . ما می خواهیم در این جنگ هم با لباس شخصی بجنگیم ...

چه شده است که ما بعد از این جریانات از بسیجی بودن خودمان شرم داریم ؟ آیا شما حاضرید به بسیجی بودن خودتان افتخار کنید؟ آیا حاضرید در دانشکده خود که راه می روید شما را با چشم بسیجی نگاه کنند و شما به این خصلت خود مباهات کنید ؟ آیا به خود مباهات می کنید که خودتان را فدایی سید علی بدانید یا شرمتان می شود؟ آیا شرم دارید ظاهرتان طوری باشد که شما را بسیجی بدانند ؟ مگر بسیج را چه شده است که بسیجیان ۸۸ از بودن خود افتخار ندارند؟ آیا نوشته های اینان در سایت ها و وبلاگ های شان علیه شما و تخریب فرهنگ بسیجی و اینکه بسیجی ها فلانند و فلان در شما اثر گذاشت و شما را سست نمود ؟ چرا به بسیجی بودن خود افتخار نمی کنید ؟ چرا همان طور که آن ها با خاطره و مقاله و همه چیز با ترفند های مغالطه ای فرهنگ بسیجی را بد جلوه می دهند و آن را در ذهن مردم و من وتو خراب می کنند روی خود ما هم اثر گذاشته و میگوییم طوری باشیم کسی نفهمد بسیجی هستیم؟ مگر با کسی رو در بایستی دارید؟ چرا شما مقابله به مثل نمی کنید و از فرهنگ غنی خود دفاع نمی کنید و بسیج را آن طور که هست نشان نمی دهید؟ چرا به بسیجی بودن خود افتخار نمی کنید؟؟؟...